Dla Dawson's rocznego budowania zespołu, chcieliśmy więcej niż tylko dzień wolny, szukaliśmy doświadczeń, które mogłyby połączyć nasz zespół bliżej jednocześnie wywołując kreatywność i radość.Znaleźliśmy dokładnie to w weekend pełen ręcznej ceramikiW końcu nie chodziło tylko o aktywność, ale o to, by móc odnaleźć się w miejscu, w którym się znajdują.Chodziło o ponowne odkrycie siły naszego zespołu i jak ta siła przekłada się na lepszą obsługę naszych klientów..- Nie.
Nasza podróż rozpoczęła się w przytulnej warsztacie w pobliżu wsi, gdzie czekały rzędy glinianych bloków i koła ceramiczne.tradycyjna ceramika znana z porowatej konsystencji i zdolności do wzmacniania smaku herbatyKiedy założyliśmy fartuchy i zebraliśmy się wokół biurkowych, początkowa niezręczność amatorów zajmujących się gliną szybko przemieniła się w śmiech.Centryzacja gliny na kołoAle teoria i praktyka okazały się światy od siebie.- Nie.
Jeden z moich kolegów zwalił kubek, drugi złamał rękojeść, ale zamiast frustracji, pojawiła się współpraca.Używała wzroku do symetrii, aby pomóc zespołowi sprzedawcy dopracować kształty kubków.Inżynierowie, z ich talentem do precyzji, podzielili się wskazówkami jak zrównoważyć obrębie tak, że kubki staną się stabilne.Z dumą prezentował swoje "rusticzne" stworzenie "pudełka" z celowo nierównymi krawędziami, którą ogłosił "sztuką perfekcji"Po południu każdy z nas trzymał unikatowy fioletowy gliniany kubek, posmarowany odciskami palców i niedoskonały w najlepszy sposób.Były to namacalne przypomnienia o tym, jak się rozwijamy, gdy wspieramy się nawzajem..- Nie.
Drugi dzień rozpoczął się świtem, gdy pojechaliśmy do doliny rzeki, gdzie czekała nas kolejna przygoda.Początkowy spokój rzeki zaprzeczał emocjom przed nami./Kiedy dotarliśmy do pierwszego szybkiego, /krzyki zaskoczenia zmieszane z śmiechem, /jak tratwy kręciły się, woda rozpylała się po bokach, /a czyjeś wiosło pływało w dół rzeki (szybko odzyskane przez pobliską drużynę).To, co uczyniło to doświadczenie niezapomnianym, to nie dreszcz, ale praca zespołowa.Drugi pochylił się, żeby go złapać w środku strumienia.Nauczyliśmy się komunikować się bez krzyku, przewidywać ruchy drugiego i świętować małe zwycięstwa, płynne przejście wąskim kanałem,Dobrze zaplanowany uderzenie wiosłem, jak to robimy w biurze, kiedy przybija się kamienie milowe projektu..- Nie.
Po przejażdżce rzeką zamieniliśmy mokre tratwy na buty do chodzenia i wyruszyliśmy w ogromny las wysokich łodyg bambusowych, które delikatnie tarzała wiatr.,Rozmowy tu były wolniejsze, bardziej refleksyjne.Specjalista IT otworzył się o swojej pasji do pieszych spacerówZatrzymaliśmy się, by zrobić zdjęcia grupowe, z ramionami położonymi nad ramionami, z bambusowymi łodygami sięgającymi do nieba za nami.Byliśmy tylko ludźmi., połączone wspólną podróżą.- Nie.
Wieczorem, gdy zebraliśmy się na ostatnią kolację, nastrój był elektryczny.Jeden z moich kolegów podsumował:: "Czuję, że znam teraz wszystkich lepiej, nie tylko to, co robią w pracy, ale także jak myślą, jak się śmieją, jak pomagają".- Nie.
W tym tkwi magia budowania zespołu w Dawson. Nie chodzi o przymusowe łączenie; chodzi o tworzenie przestrzeni, w których możemy być sobą, polegać na sobie nawzajem i pamiętać, dlaczego pracujemy razem.Kiedy tworzymy ceramikę obok siebieW przypadku, gdy w grupie podejmujemy wyzwania, wzmacnia się nasza zdolność do dostosowywania się i współpracy w warunkach presji.Znowu łączymy się z radością wspólnych doświadczeń..- Nie.
A chodzi o to, że te lekcje nie pozostają w warsztacie ani nad rzeką.bardziej kreatywne rozwiązywanie problemów w obliczu wyzwańPonieważ kiedy zespół ufa sobie nawzajem, kiedy lubi współpracować i kiedy ma wspólny cel,Ta energia promieniuje prosto do klientów, którym jesteśmy dumni..- Nie.
Dla Dawson ten weekend nie był tylko wypoczynkiem, ale inwestycją w nasz zespół, w naszą kulturę i w obietnicę, że zawsze przyniesiemy to co najlepsze do każdego projektu, każdego partnerstwa,i każdego klienta, z którym mamy szczęście współpracować.Za kolejną przygodę, zarówno w biurze, jak i poza nim.- Nie.
